Keterserakan karboksimetil selulosa ialah produk akan terurai dalam air, jadi keterserakan produk juga telah menjadi cara untuk menilai prestasinya. Mari kita ketahui lebih lanjut mengenainya:
1) Sejumlah air ditambah kepada sistem penyebaran yang diperolehi, yang boleh meningkatkan keterserakan zarah koloid dalam air, dan adalah perlu untuk memastikan bahawa jumlah air yang ditambahkan tidak dapat melarutkan koloid.
2) Ia adalah perlu untuk menyebarkan zarah koloid dalam medium pembawa cecair yang boleh larut dalam air, tidak larut dalam gel larut air atau tanpa air, tetapi ia mestilah lebih besar daripada isipadu zarah koloid supaya ia boleh tersebar sepenuhnya. . adalah alkohol monohidrik seperti metanol dan etanol, etilena glikol, aseton, dll.
3) Garam larut air hendaklah ditambah kepada cecair pembawa, tetapi garam tidak boleh bertindak balas dengan koloid. Fungsi utamanya adalah untuk menghalang gel larut air daripada membentuk pes atau penggumpalan dan pemendakan apabila ia dalam keadaan rehat. Yang biasa digunakan ialah natrium klorida dan sebagainya.
4) Adalah perlu untuk menambah agen penggantungan kepada cecair pembawa untuk mengelakkan fenomena pemendakan gel. Ejen penggantungan utama boleh menjadi gliserin, hidroksipropil metilselulosa, dll. Ejen penggantungan hendaklah larut dalam pembawa cecair dan serasi dengan koloid. Untuk selulosa karboksimetil, jika gliserol digunakan sebagai agen penggantungan, dos biasa ialah kira-kira 3%-10% daripada cecair pembawa.
5) Dalam proses pengalkalian dan pengeteran, surfaktan kationik atau bukan ionik harus ditambah, dan harus dilarutkan dalam pembawa cecair agar serasi dengan koloid. Surfaktan yang biasa digunakan ialah lauril sulfat, gliserin Monoester, ester asid lemak propilena glikol, dosnya adalah kira-kira 0.05% -5% daripada cecair pembawa.
Masa siaran: Nov-04-2022