Perbandingan Sifat Rintangan Kehilangan Bendalir Selulosa Polianionik Yang Dihasilkan Oleh Proses Doh Dan Proses Buburan

Selulosa polianionik (PAC) ialah polimer larut air yang berasal daripada selulosa dan lazimnya digunakan sebagai aditif kawalan kehilangan bendalir dalam cecair penggerudian yang digunakan dalam penerokaan minyak dan gas. Dua kaedah utama untuk menghasilkan PAC ialah proses doh dan proses buburan. Berikut ialah perbandingan sifat rintangan kehilangan bendalir PAC yang dihasilkan oleh kedua-dua proses ini:

1. Proses doh:
   • Kaedah Pengeluaran: Dalam proses doh, PAC dihasilkan dengan bertindak balas selulosa dengan alkali, seperti natrium hidroksida, untuk membentuk doh selulosa beralkali. Doh ini kemudiannya bertindak balas dengan asid kloroasettik untuk memperkenalkan kumpulan karboksimetil ke tulang belakang selulosa, menghasilkan PAC.
   • Saiz Zarah: PAC yang dihasilkan melalui proses doh biasanya mempunyai saiz zarah yang lebih besar dan mungkin mengandungi aglomerat atau agregat zarah PAC.
   • Rintangan Kehilangan Bendalir: PAC yang dihasilkan oleh proses doh secara amnya menunjukkan rintangan kehilangan bendalir yang baik dalam cecair penggerudian. Walau bagaimanapun, saiz zarah yang lebih besar dan potensi kehadiran aglomerat boleh mengakibatkan penghidratan dan serakan yang lebih perlahan dalam cecair penggerudian berasaskan air, yang boleh menjejaskan prestasi kawalan kehilangan bendalir, terutamanya dalam keadaan suhu tinggi dan tekanan tinggi.
2. Proses buburan:
   • Kaedah Pengeluaran: Dalam proses buburan, selulosa mula-mula tersebar di dalam air untuk membentuk buburan, yang kemudiannya bertindak balas dengan natrium hidroksida dan asid kloroasettik untuk menghasilkan PAC secara langsung dalam larutan.
   • Saiz Zarah: PAC yang dihasilkan oleh proses buburan biasanya mempunyai saiz zarah yang lebih kecil dan lebih seragam dalam larutan berbanding PAC yang dihasilkan oleh proses doh.
   • Rintangan Kehilangan Bendalir: PAC yang dihasilkan oleh proses buburan cenderung mempamerkan rintangan kehilangan bendalir yang sangat baik dalam cecair penggerudian. Saiz zarah yang lebih kecil dan penyebaran seragam menghasilkan penghidratan dan penyebaran yang lebih cepat dalam cecair penggerudian berasaskan air, yang membawa kepada prestasi kawalan kehilangan bendalir yang lebih baik, terutamanya dalam keadaan penggerudian yang mencabar.

kedua-dua PAC yang dihasilkan oleh proses doh dan PAC yang dihasilkan oleh proses buburan boleh memberikan rintangan kehilangan bendalir yang berkesan dalam cecair penggerudian. Walau bagaimanapun, PAC yang dihasilkan oleh proses buburan mungkin menawarkan kelebihan tertentu, seperti penghidratan dan penyebaran yang lebih pantas, yang membawa kepada prestasi kawalan kehilangan bendalir yang dipertingkatkan, terutamanya dalam persekitaran penggerudian suhu tinggi dan tekanan tinggi. Akhirnya, pilihan antara dua kaedah pengeluaran ini mungkin bergantung pada keperluan prestasi khusus, pertimbangan kos, dan faktor lain yang berkaitan dengan aplikasi bendalir penggerudian.